Beretta BM-59

Wysłany: Nie 21:16, 12 Mar 2006 Temat postu: Beretta BM-59

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

Kraj: Włochy
Kaliber: .308 Winchester (7.62x51mm)
Zasada działania: odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie
Długość: 1095mm
Długość lufy: 49 mm
Waga: 4,4 kg pusty
Szybkostrzelność: 750rpm
Magazynek: 20 naboi

Włochy po zakończeniu 2 Wojny Światowej jako podstawowy karabin wzięły amerykańskiego M1 Garanda, który sprawdził się na różnych frontach. Niestety broń ta strzelała nabojem .30-06, a już w latach 50 NATO przeszło na nowy nabój 7,62x51mm. To, oraz to, że garandy strzelały tylko ogniem pojedynczym, miały stosunkowo mały magazynek, który musiał być opróżniony, by móc załadować nowy zapoczątkowało poszukiwania czegoś, co mogło je zastąpić. Szukano jak zawsze najbardziej ekonomicznego rozwiązania i konstruktorzy doszli do wniosku, że najlepiej jest przerobić nieco Garanda, niż od początku projektować broń. Zajął się tym Pietro Beretta - prace poszły dosyć sprawnie, tak, że w roku 1959 karabin ten wszedł do uzbrojenia jako Beretta Modello 59 (BM-59). Oprócz armii włoskiej używany był także w rękach żołnierzy Indonezji oraz Maroko. Początkowe wersje tej broni były wytwarzane z części od Garanda, ale po serii ulepszeń stosowano własnej produkcji części. BM-59 służył w armii włoskiej do późnych lat 80, kiedy to został zastąpiony przez Berette AR-70/90. BM-59 jest karabinem działającym na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy poprzez boczny otwór i tunel z tłokiem gazowym strzelającym standardowym nabojem karabinowym NATO, czyli 7,62x51mm. Tunel gazowy znajdował się pod lufą. Broń ta mogła strzelać ogniem pojedynczym oraz ciągłym i była zasilana z odłączanych 20 nabojowych magazynków pudełkowych. Dodano także tłumik płomienia, z którego można było wystrzeliwać granaty nasadkowe. Dźwignia zamka znajduje się z lewej strony i jest sztywno przymocowana do zamka, co oznacza, że odbija przy strzale. istniało kilka wersji tej broni m.in.: Mark I - wersja podstawowa z kolbą stałą drewnianą i półpistoletowym uchwytem, Mark II różnił się tym, że miał pistoletowy uchwyt, Mark III - miał pistoletowy uchwyt, składaną metalową kolbę i krótszą lufę oraz Mark IV czyli cięższa lufa i plastikowa kolba czyli broń wsparcia. We wszystkich za przyrządy celownicze służyły najpierw celowniki od garandów, a później produkowane we Włoszech na wzór tych od Garandów.