Paraviccini - Carcano M91

Wysłany: Nie 18:12, 12 Mar 2006 Temat postu: Paraviccini - Carcano M91

[link widoczny dla zalogowanych]

Kraj: Włochy
Dane odnoszą się do M91/ w nawiasach karabin kawaleryjski
Kaliber: 6,5x52mm Mannlicher-Carcano
Zasada działania: powtarzalny
Długość: 1295mm (920mm)
Długość lufy: 780mm (610mm)
Waga: 3,8kg (3kg)
Prędkość wylotowa: 730 m/s (700m/s)
Magazynek: 6 nabojowy

Karabin ten, który wszedł do uzbrojenia wojsk włoskich w roku 1891 jest często nazywany błędnie Mannlicherem-Carcano M91. Został on opracowany przez zespół dowodzony przez M. Carcano do nowo przyjętej amunicji bezkryzowej 6,5x52mm. Nad całym przedsięwzięciem czuwała komisja rządowa na czele z generałem Paraviccinim (stąd nazwa). Broń ta często jest nazywana Mannlicherem-Carcano z tego względu, że używała opracowanych przez Rittera von Mannlichera magazynków. Poza tym cały karabin jest konstrukcją od początku do końca włoską. Karabin ten był dostępny w kilku wersjach: zwykłej - Fucile di Fanteria Mo.1891, krótkiej dla kawalerii - Moschetto Mo.91 da Cavalleria oraz dla jednostek specjalnych - Moschetto per Truppe Speciali Mo.91. Na początku wszystkie były przystosowane do kalibru 6,5x52mm, aż do roku 1938, kiedy to władze wojskowe wprowadziły nową, potężniejszą amunicję 7,35x52mm, wtedy przekalibrowano M91 do nowego naboju dając mu oznaczenie M38, ale ciekawa sprawa wynikła, ponieważ podczas kampanii w Afryce w 2 wojnie światowej Włochy nie były w stanie dostarczyć wystarczająco dużo amunicji większość M38 z powrotem przekalibrowano do naboju 6,5x52mm. Niektóre z nich zostały dostosowane do niemieckiej amunicji Musera 7,92x57. Po wojnie wycofano wszystkie Carcano z uzbrojenia armii włoskiej zastępując je amerykańskimi Garandami produkowanymi na licencji. Ciekawostką jest, że po wojnie Carcano były wyprzedawane cywilom jako nadwyżki wojskowe, przy czym jedna razem z lunetą powiększającą 4x trafiła do Lee Harvey Oswalda, który przeszedł do historii jako domniemany zabójca J.F. Kennediego. Karabin ten jest zwykłym karabinem powtarzalnym z zamkiem ryglowanym przez obrót dwoma wystającymi bolcami. Magazynek, w postaci ładownika mieści 6 naboi, i tak jak w broni systemu Garanda po załadowaniu ostatniego naboju do komory jest on wyrzucany przez gniazdo. Inaczej niż w garandzie możliwe jest wyjęcie nie do końca opróżnionego magazynka. Karabin posiadał proste zabezpieczenie w postaci blokady zamka. Za przyrządy celownicze służyła muszka i regulowana szczerbinka w zakresie 100 - 1000 metrów, którą w M38 ze względów na koszty zastąpiono stałą, z nastawą na 300 metrów. M91 oprócz wersji dla kawalerzystów miały zaczepy do mocowania bagnetów w kształcie noży. Karabiny kawalerii miały na stałe założony, ale składany do dołu bagnet kłujący. Karabinek kawelyrjski był nawet bardziej popularny od wersji podstawowej a to ze względu na mniejszą wagę przy tylko troszkę gorszych osiągach. W armii włoskiej m.in. saperzy, artylerzyści czy sygnaliści domagali się wyposażenia w właśnie tę odmianę broni.